بسم رب الشهدا

                         و لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ
                       

زندگی زیباست ، اما شهادت از آن زیباتر است 

سلامت تن زیباست ، اما

               پرنده عشق ، تن را قفسی می بیند که در باغ نهاده باشند

و مگر نه آن که گردن ها را باریک آفریده اند تا در مقتل کربلای عشق آسانتر بریده شوند؟

و مگر این عاشق بی قرار را بر این سفینه سرگردان آسمانی ، که کره زمین باشد

برای ماندن آفریده اند؟

پس اگر مقصد را نه اینجا ،

در زیر این سقفهای دل تنگ و در پس این پنجره های کوچک که به کوچه های بن بست

 باز می شوند نمی توان جست

بهتر آنکه پرونده ی  روح دل را قفس نبندد.

پس اگر مقصود پرواز است

قفس ویران بهتر.

پرستویی که مقصد را در کوچ می بیند از ویرانی لانه اش نمی هراسد ..................

                                                                          « سید شهیدان اهل قلم »